Allt timbur sem kemur að steypu skal rjóðlað fúavarnarefni

Fyrirsögn greinar þessarar sá ég á einni teikningu sem ég fór yfir í vinnunni um daginn. Sögnina að rjóðla hafði ég ekki heyrt um fyrr en gat ímyndað mér meiningu hennar af samhenginu. Engu að síður fletti ég henni upp í Íslenskri Orðabók. Ég fann hana að vísu ekki en sögnina að rjóða sá ég þar og er henni lýst svo:

rjóða rauð, ruðum, roðið, vh. þt. ryði (+rjóðaði, rjóðað) s 1 skáld. gera rautt með blóði. lita blóði 2 bera á, smyrja, maka >rjóða e-u á e-n roðinn LH ÞT 1 sem borið hefur verið á 2 sveipaður morgunroða, sólroðinn

Hér er merkingin líklega sú númer 2.
Þetta hefur sem sagt átt að hljóða svo:
Allt timbur sem kemur að steypu skal rjóðað fúavarnarefni.
Eða enn þá betra:
Allt timbur sem kemur að steypu skal roðið fúavarnarefni.

Svo fer ég væntanlega í úttekt á þakinu og get þá séð hvort smiðirnir hafi roðið timbrið fúavarnarefni.

Hægt væri að hugsa sér eftirfarandi setningu á stafsetningarprófi:
Þótt mennirnir ryðu timbrið fúavarnarefni af bestu gerð var enn þá ekki víst það þyldi kemísk sambönd sementsefjunnar.