Lærdómur

Það er frekar skrýtin tilfinning að vera einn í VRII að læra. Húsið er mannlaust ef ég er undanskilinn. Mér líður næstum eins og ég sé einn í heiminum. Sólin hefur skinið í dag en ég hef reynt að forðast að hugsa um það, einbeittur við lyklaborðið. Sumarið er ég farinn að sjá í hyllingum - sumarið með antílópunum, gnýunum og bleiku flamingófuglunum í Kenýa.

Uppfæring: Einn hefur bæst í hópinn og erum við nú a.m.k. tveir hér í húsinu. Mér líður mun betur.